"เรือกอและ ข้าวเกรียบ อาหารพื้นถิ่น อาหารทะเลสด ป่าโกงกางอันสมบูรณ์ ล้วนหาความสุขนี้ได้รอบอ่าวปัตตานี "

สมัยโบราณตำบลแหลมโพธิ์ มีชื่อว่า กำปงบูดี ซึ่งเป็นภาษามลายูท้องถิ่น มีความหมายว่าหมู่บ้านต้นโพธิ์ทะเล ซึ่งขึ้นอยู่หนาแน่นในหมู่บ้าน (ฝั่งอ่าวปัตตานี) เดิมหมู่บ้านบูดีอยู่ในเขตการปกครองของตำบลตะโละกาโปร์ ต่อมาเมื่อประชากรมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น จึงได้มีการตั้งตำบลขึ้นมาใหม่ ชื่อว่า ตำบลแหลมโพธิ์ ซึ่งมีสภาพภูมิประเทศเป็นแหลมยื่นออกไปในทะเลฝั่งอ่าวไทย ทำให้มีพื้นที่น้ำ 2 ด้าน คือ ด้านหนึ่งเป็นทะเลใน(อ่าวปัตตานี) และอีกด้านเป็นทะเลนอก (อ่าวไทย) "แหลมโพธิ์"เป็นพื้นที่ที่มีทั้งน้ำจืด น้ำเค็ม น้ำกร่อย เป็นระบบนิเวศแบบทะเลตมและป่าชายเลน บริเวณปากแม่น้ำเป็นป่าชายเลนขนาดใหญ่ที่อุดมสมบูรณ์ เป็นแหล่งอนุบาลพันธุ์สัตว์น้ำชั้นดี ชาวบ้านส่วนใหญ่ประกอบอาชีพประมงพื้นบ้านเป็นหลัก มีการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เช่น ปลากะพง หอยแครง หอยแมลงภู่ 
ความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติรอบอ่าวปัตตานี เป็นฐานการดำรงชีวิตที่มีความสำคัญของชุมชนชาวปัตตานีอย่างแท้จริง อ่าวปัตตานีจึงเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญและมีคุณค่า อีกทั้งมีเอกลักษณ์เฉพาะในเชิงความหลากหลายและอุดมสมบูรณ์ทางชีวภาพสูงมาก และเป็นแหล่งสร้างรายได้ทางเศรษฐกิจสำคัญของชุมชนรอบอ่าวและอุตสาหกรรมประมงจังหวัดปัตตานีอีกด้วย